و قول می دهم کمی بزرگتر شوم
شبیه بادهای بی قرار می نویسمت
و در تمام فصل ها بهار می نویسمت
ببین چه قدر ساده ام , ستاره می کشم تو را
به لهجه محلی سه تار می نویسمت
به رنگ حرف های آشنای توست قلب من
بیا بخوان , بمان , بگو , ببار , می نویسمت !
تو سالهاست بین شعرهای من قدم زنان ...
ولی نه , خسته می شوی ! , سوار می نویسمت
کنار آن درخت کهنه حیاط مدرسه
هنوز کودکم , و یادگار می نویسمت
و راستی ببخش دست من نبود , خب اگر
دوبار خط زدم , هزار بار می نویسمت !
نه اشتباه می کنم , شما که بچه نیستی
که من چنین صریح خنده دار می نویسمت !
و قول می دهم کمی بزرگتر شوم و بعد
به سبک مردمان روزگار می نویسمت
نغمه مستشار نظامی